taksimdeki o zat. kim ki o?

evet blog, ben her sonbahar böyle olurum. bir aşk diye tuttururum ama etrafımda konuşabileceğim birini bulamadığımdan bu sene çok daha çetin geçiyor. peki bunda hayatıma dahil olmasını istediğim kişilerin payı yok mu? elbetteki var:) o olmasa başka birine sarabilirdim ama böylesi olamazdı tabii.

efenim öncelikle en başından başlayayım anlatmaya:) bir gün glaskas taksim meydanında arkadaşını beklemektedir ve canı sıkılmıştır. haliyle etrafındaki insanları kesmeye başlar ve yan tarafında aynı onun gibi, birini beklediği herhalinden belli olan birini görür. saçları hafif açılmış olsa da gençtir ve onca karizmatiktir de... kendinden kısa boyludur ama umursamaz bu durumu, boyun ne önemi var ki şu dünyada? neyse efendim, bir-iki bakış attıktan sonra çocuğun pas vermemesi üzerine kendini geriye çeker ve arkadaşını beklemeye devam eder. ne yapsın yani, o kdar bakmaya rağmen(abartı değil tabii ki, lütfen.) yine de bir tepki yoksa kimse kusura bakmasın, bakamaz hani.

tabii glaskas çocuğu çoktan unutmuştur, hetero olan birini, sadece bir kez gördüğü birini, neden hatırında tutsun ki? hah. işte o sebeple unutmuştur o da, ancak 30M'ye bindiği an o'nu görmüştür. daha önceden söylemiştim dimi unuttu diye? e hatırlamadı tabii önce, kimdi kimdi diye kendini yedi, nedendir sonra bir anda aklına geldi. bu taksimde baktığı çocuk değil midir? ama o gün bakmamıştır, şimdi mi bakacaktı sanki? demesine rağmen bi-iki bakış yine atar ancak umut olmadığını gördüğünde önüne döner, arkadaş ortamına dahil olur yeniden.

aradan uzuun zaman geçer ve bi bakar ki o da hazırlık fakültesinde bulunmakta. öncelikle şaşırır tabii glaskas, yanında krema ve gebze'den bir kimse vardır. hepisi aynı üniversiteyi kazanmıştırlar, onlarla sohbet ederken onun yanlarından geçmesine gülümser. ona mı ihtiyacı vardır sanki? hah. çocuk da bakmıştır ama, nedensiz bir biçimde...

gel zaman git zaman, uzun zaman görmediğim zat, geçen gün yemekhanede sıra beklerken karşısına çıkar ve deriin deriin bakar. sanki glaskas'ı gördüğüne şaşırmıştır o kişi, gözlerini ayırmadan bakar. glaskas ise arkada, sırada olan krema'ların yanına gitmektedir. çocuk arkasına dönüp bir kez daha bakar ama kaçamak bir bakıştır tabii bu, glaskas'ın yakaladığını görünce hemen arkadaşıyla sohbet etmeye devam eder ama gülerek tabii:)) onların yanında yemek yemeye ne kadar çabalasa da başaramaz tabii. her şeyde vardır bi hayır, böyle düşünür. neden sonra kremadan duyar ki çocuk onlar yer aranırken feci şekilde onları süzmüş. (benim arkadaşım pek çakaldır bu konularda:) )

ondan sonra görmediğim iki günlük ara bir uzun geldiki anlatamam dostlar. ben üçüncü kişi ağzından yazıyordum dimi? pardon:) neyse efendim, o zaman dilimi çok uzun gelmiştir glaskas'a. sabah krema'yla sınıfa çıkarkan bir de bakarlar ki önlerindedir. tabii ki takip etmeyi düşünürler ama vazgeçerler, çünkü çocuk alt kata inmiştir. olsun, bu da bir şeydir, yerini yurdunu bilmek glaskas'ı mutlu eder:))

yeniden iki gün geçmiştir ama glaskas alışmıştır bu büyük zaman dilimlerine. sonuçta 2900kişilik bir hazırlık binası, karşılaşamamak mümkündür. üniversiteye başladığından beri benimsediği yakın ancak 'homofobik' arkadaşını zorla alt kattan yürütmüştür, ancak sonuç negatiftir, aradığı kişiyi görememiştir. arkadaşı yemekhanede birine bakalım mı der, glaskas ise umutsuzca kabul eder. fakat yemekhanenin çıkış kapısından girerlerken(evet, çıkıştan girdik.) o'nu görür. ve o, öyle bakmıştır ki, öyle öyle bakmıştır kii... o derece bakmıştır yani. bunun üzerine glaskas ne yapar? tabii ki şapşal şapşal sırıtmaya başlar:)) başka ne gelir ki elden? yanındaki yakın ama 'homofobik' arkadaşının anlamsız bakışlarına maruz kalır ama bu önemli midir? tabii ki hayır. sonuçta onunla yine uzuun uzuun bakışabilmişlerdir, bundan daha büyük bir şey var mıdır? :))

şimdiyse pazartesi olup yeniden görebilmeyi beklemektedir glaskas, ptesi görebilecek midir bilinmez ama yine de ümitlidir bu konuda:) sonuçta ptesi günü 6saat dersleri vardır, bir zaman mutlaka görebilecektir.. ümit ya işte, naparsın:))

eğer bir gelişme olursa dostlar, glaskas mutlaka haberdar eder sizi:)) dua edin de olabilsin, olabilsin ki glaskas da mutlu olabilsin. şimdiden 'amin!' demek bir borç bilinir:))

(yazı epey uzun, farkındayım ancak umarım sıkmamışımdır sizi, bu olayı da paylaşmak istedim blög. kendine çok iyi bakasın e mi? umarım her şey güzel olur :)) )