14 Aralık 2009 Pazartesi

kendi içinde düşünen insan yumağı.

hayatımda radikal değişikliklerin zamanı geldi gibi, ne bileyim anlamadım ama şuan bu kararı aldım kendi kendime.. yazmayı planladığım o kadar çok şey var ki hangisiyle başlasam bilmem.

öncelikle yakın zamanda açıkladığım birisinin de biseksüel olduğunu öğrendim, kendisi bir bayan. ne olur sormayın kim diye, kendisi bilinmek istemez bence. hiç beklemediğim birinin öyle çıkması hem şaşırttıhem de geçen gün biseksüel'e söylediğim gibi insanlardan korkmaya gerek olmadığını bir kere daha kanıtladı, çok mutlu oldum kendisinin iç yüzünü gördüğüme.:))

yılbaşında fasıl yapma hesabımız var, bilmiyorum tutar mı ama gayet karmaşık bi grup olucaz, eğlenilir bence ama, aması var işte. bilmiyorum, güzel olur umarım...

ayrıca domuz gribi vak'asıyla karşı karşıyayım sanırım, dün eve geldim bugün okula gitmedim yarınıysa Allah bilir artık. öksürüyorum, halsizlik had saffada ve bir kaç belirti daha mevcut, ancak ateşim yok, o sebeplen domuz gribi değilimdir ama bilemiyorum da... 55saatlik devamsızlık hakkımın 12sini şu iki günde kullanıyorum ya ona yanıyorum şuanda, bu akşam yurda gitsem mi ya? bilemiyorum ki hiç. öff, içim kararıyor ama iştee...

buldum! evde fazla kaldım ben, dün evdeydim bugün de burdayım, bastı bana kapalı mekan! iyi oldu bunları keşfetmem ya, ohh.

bu haftasonu gizem geliyor istanbul'a, her ne kadar öküzlük yapmış olsam da gelmesine mutlu oluyorum lan. bir hafta sonrasında gelmesini tercih etsem de bunu henüz ona söylemedim tabii:)

23ünde viyolonsel konserine gidicem, 24ünde fransızca finalim var, 25inde cumulative sınavım var. Allah'ım! önüm çok kapalı sanırım, karamsarım bu bakımdan. ayrıca yurtta da çok suskunum, kafam karışık çünkü. kendimle çelişiyorum, feci durumdayım. sebebi de tıpta okuyan eski sevgilimin eşcinselliği psikolojik bir şey olduğuna inanması. bana "ahh, ben seni çok üzdüm dimiiğğ?" dedi ya, nasıl bir bakış açısı olduğunu o an anladım, yazık dedim, söylediğim için de sanırım kendime kızdım.

radikal değişikliklerse rahatlamak istiyorum artık, "homofobik" arkadaşıma en geçen gün sinirim artıyor, bir insanın hayatında her daim cinsel şeyler olmamalı, her espride onu anlamamalı, iğrenç bir şey olduğunda da "ibne, gay" sıfatlarını yapıştırmamalı. ümraniye gibi biyerde yetişen biri için aslında normal olsa gerek, ne bileyim ben de gayet kapalı bir yerden çıktım ama izole yaşadığımı düşünüyorum. ha, türk kültürünü hala daha üstümde hissediyorum, baskı kurmuyor değil, yer yer "eşcinsel olmasaydım ... olurdu" demiyor değilim, her şey gelebilir o boşluğa. sanırım hala daha kendimi kabullenemedim, kabullenememek de değil aslında, çevrenin öğrenmesi sonucunda oluşacak tepkilerden korkuyorum, hala daha bunlarla boğuşuyorum, ne acı.

kendimi aşmak istiyorum dedim ya, bakıyorum değişmişim gerçekten. kapitalist sisteme kötü bakan ben, geçen gün istiklal'de starbucks'tan kahve alıp yürüdüm, tek istediğim kendimi aşmak idi. çünkü her gördüğümde ıyy gözüyle bakıyordum, Allah'ın cezaları diyodum. ne alaka dimi? kendime bu yüzden sinirlenip al ve yürü dedim ki yaptım da bunu. sırf üstün olmadığımı ya da onların üstün olmadığını kendime ispat etmek için, kalıplarımdan kurtulabilmek için yaptım.

2hafta önce de metroda osmanla birlikte oturduk, herkesin ayakla bastığı yere çömeldik, bağdaş kurduk ve oturduk. bunu da aşabilmek için yaptık, ne diye sınırlıyoruz ki kendimizi? sokakta sarhoş olmadan da bağıra bağıra şarkı söyleyebilir bence insan, sınır koymamalı kendisine. başkalarını rahatsız etmemeli tabii ama çok da kısmamalı yahu, gülmek istiyorsa gülmeli. nedir yani?

sömest tatilimiz 22gün falanmış, kendimi aşabilmek için o sıralar kafe pi'de çalışmayı planlıyorum, kendime güvenebilir miyim bilmem ama yapmak istiyorum bunu. çalışmak istiyorum, çalışabileceğimi kendime ispatlamak istiyorum...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder