17 Eylül 2009 Perşembe

hayat akıp giderken...

ne kadar sıradışı bir başlık diğ mi? ama öyle...

şu sıralar kendimi fazlaca asosyal olarak nitelendirmekteyim, hani öyle arkadaşım olmadığından ya da başka bir şey olduğundan değil ama sanırım problem benimle alakalı. zor iş
yani, o kadar süre sadece facebookla düzeyli bir ilişki yürüttükten sonra insanların arasına karışınca insan garipsiyor. "kim bu, tanıyor muydum? yüzü yabancı değil aslında." falan diyor.. ama sorun ben de yani, ben bunun farkındayım!

bugünlerde kimseyle 2-3 saatten fazla takılamıyorum, asla yapmayacağım şekilde, offluyorum puffluyorum, karşımdaki de sanıyor sebebi o. tamam binebze onda da vardır suç ama bana istediği kadar konu açmaya çalışsa da ben bişekilde konuşmayı tıkamayı beceriyorum, her nasıl yapıyorsam. sonrasında da bekle ki bi muhabbet daha açılsın, yivrenç.

yani anlayacağın blog, kendi başıma yetemiyorum şu aralar ama yanımda da birini istemiyorum. konuşmak için sıkılıyorum, kasılıyorum, felaket oluyor. ha konuşmadan duramıyo muyum? bittabii duruyorum ama ozaman da kendimi sorguluyorum, "kimim ki ben? e susacaksan evde de susabilirdin" diyorum kendi kendime... ahh çok dertliyim blog, çook...

öyle yani blog, hayat akıp giderken ben onu tutamıyorum anlayacağın. akıyoor ve gidiyoor... bense öylece arkasından bakıp güle güle diyorum sanırım, emin bile değilim bir şey diyebildiğimden. umarım yurda başlamadan bir şeyler değişir de, normal halimle zaten ezik olan ben, daha da ezilmem...yoksa işler cidden fena.

3 yorum:

  1. ivet ivet aynen söylediğin gibisin

    YanıtlaSil
  2. Ben de genelde evde çok rahatımdır,tanıdığım insanlar arasında.Ama dışarıda kendimi çok kasarım,konuşurken bazen tir tir titrerim.Bu eziklikse sanırım ben de öyleyim;)

    Hayatımda ilk defa birkaç gün sonra yurda gideceğim ve ne halt yiyeceğimi bilmiyorum.Genelde kendi içinde yaşayan,sakin biriyimdir,fakat odada üç kişinin daha olduğunu bilmek çok ürkütücü:/

    YanıtlaSil
  3. diğ mi,diğ mi! kesinlikle ben de çok tırsıyorum bundan.. 3kişi ee tamam iyi güzel de kim bu kişiler? huyu suyu nedir, belli midir? anlaşabilecek miyim? ezilecek miyim yeniden??

    eheh hep aynı şey vardır bende, mesela olay benle alakalıysa ezikliktir iğrençliktir fakat mesela sen dedin ya: 'Bu eziklikse sanırım ben de öyleyim;)' öyle değil, şimdi pek bir sevimli geldi mesela, olaya daha sıcak bakıyorum şuanda:) öyleki çok doğal bir durum sanki :D

    işin kötüsü ben tanıdığım insanlar arasında da kasılmaya başladım ve alışmadığım için böyle birşeye çok garip geldi.. neyse ki her gün biraz daha aşmaya çabalıyorum problemlerimi :)

    YanıtlaSil